Verslag van de GR 5...Een eindeloos pad
verslag van België
Om half acht gaat de wekker af op de slaapkamer. Slaperig kijken we rond en realiseren we ons dat het een wandeldag is. Aankleden, eten. Ik loop naar beneden waar de schoenen van gisteren nog vol ongeduld staan te wachten, bedekt met een laag löss. Even afspoelen onder de kraan zodat we de modder van gisteren vandaag niet mee hoeven te slepen. We vertrekken naar het station van Maastricht. De trein richting Visé. Vandaag zijn we een stuk voordeliger uit omdat de kortingskaarten gelden die deze en gene heeft. Al snel bereikt het treintje Visé, het punt waar we gisteren het avontuur gestaakt hebben. We vervolgen het pad wat parallel loopt aan het spoor en gaan dan een weg omhoog via een modderpad. Het is bijzonder te ontdekken hoe een nachtrust een lichaam weer kan herstellen. Spoedig bereiken we de plaatsen Dalhem (de moeite van het bekijken méér dan waard), Feneur en Saint Remy die zo'n beetje aan elkaar geplakt zitten. Het weer is prima maar de zon laat zich wat minder zien dan gisteren. Het is ook duidelijk een stuk frisser en de bodem is nog hard. Onder onze voeten horen we het gekraak van de rijp.
De plassen zijn nog bevroren en we maken er een spelletje van om bij elke plas het ijs te doorbreken. Daardoor is het ook niet zo zeer soppen door de modder. Bij St. Remy komen we door het dal van Julienne. Werkelijk schitterend zeg. Het zonnetje staat er mooi bij te kijken en het lijkt alsof hier voortdurend een grijze waas van mist hangt die het landschap een mysterieus tintje geeft. Eigenlijk zit alles mee. Hij loopt ook wat lichter dan gisteren omdat hij nu de juiste schoenen aan heeft. Ook het pad is wat beter begaanbaar.
Langzaam maar zeker beginnen we de voetjes weer te voelen en lassen we af en toe een pauze in. Bij het plaatselijk café van Saive bestellen we koffie en cappuccino wat ze beide niet blijken te hebben. ????? Warme chocomel dan? Vragend kijk ik in de diepblauwe ogen van de serveerster. Ja dat hebben ze wel. We genieten ervan. We vragen hoelaat en vanwaar de bussen lopen want we hebben het besluit genomen met de bus naar Visé terug te gaan en van daaruit terug naar Maastricht. De voeten zijn nog niet helemaal hersteld en m'n dochter heeft nog van alles te doen. We besluiten nog wat verder door te lopen (niet te stille honger) en gaan via Tignee en Micheroux Naar het domein van Wegimont. Daar zoeken we tevergeefs naar een pension of hotel. Dat stond ook zo aangegeven in het boekje (geen hotel, maar wel een camping, waar we zonder tent uiteraard niets te zoeken hebben) We nemen na een half uur kou geleden te hebben bij een grote weg lijn 69 naar Luik. We vragen de chauffeur waar we het beste kunnen uitstappen voor een niet al te duur hotel. Blijf maar even zitten was zijn geruststellend advies. 'Ik breng jullie wel privé even naar een goed hotel wat niet al te duur is'. Daar zitten we dan in ons eentje prinsheerlijk in de bus. We lijken wel artiesten op weg naar een filmpremière. Nog even geef ik een msm-bericht door aan m'n dochter dat we veilig op weg zijn naar een hotel. We worden afgezet bij hotel Ibis. Prima Hotel hoor. We bedanken de chauffeur voor de service en zijn blij dat bij de inschrijving aan de balie van het hotel onze schoenen en broeken niet zichtbaar zijn. Even op temperatuur komen. Ik werk mijn verslag verder bij en ga ook even later het bad in en nadat we een heerlijke spaghetti maaltijd gegeten hebben (met overigens opvallend veel knoflook) gaan we weer naar de hotelkamer waar we de reisplannen voor de volgende dag maken. We besluiten morgen naar Banneux-kapel te lopen wat een afstand is van 15.7 km. We moeten daarna tenslotte nog naar huis en er zitten nogal wat hoogteverschillen in. Lijkt me een mooie trip voor de derde dag.