Dinsdag 07-07-2015

achter Roya - refuge de Longon

Om 5.00 Uur (het is dan al schemerig) staan we op, eten wat en ruimen de tent op. Zo vroeg lopen heeft met deze temperaturen vele voordelen. We vullen het water aan via de waterzuiveraar in de rivier. De vorige dag werden we gewaarschuwd door de eigenares van de gite in Roya dat het water vervuild is door de schapen en zodoende niet te drinken is. We willen geen gevaar lopen van verontreinigd water. Om 5.45 U komen we bij een hersershutje aan waar we begroet worden door het geblaf van honden een een jonge patoes. Wat een schatje zeg. We worden besnuffeld en steeds horen we vanuit de herdershut de schorre stem van de herder die zijn honden aanmaand stil te zijn.

Om 9.00 uur zijn we op de Col de Crousette (2480 m) Phoe he, dat was weer een hele klim, maar we zijn er nog niet. Van daaruit lopen we een licht stijgend pad naar een gedenkteken. (wat overigens niet is terug te vinden op de hoogtekaart) Onderweg zien we een tiental steenbokken staan. Op dat punt ontmoeten we ook nog een paar Zwitserse wandelaars die er goed de tred in hadden. Die mensen zijn geboren in de bergen, dat zie je aan alles. De dame volgt haar man als een treintje. Ze komen uit Luzern. We kletsen daar boven op de berg nog wat en zeggen hun gedag. Ze lopen een andere route. Om 13.00 uur zijn we op de col de moulines (1981 m. )

Mercantour

We dalen verder af, rusten nog even halverwege de dag in de schaduw van een boompje en komen vervolgens bij een rivier. We bevinden ons dan in porte de Longon. Het dreigt te gaan onweren. In de verte horen we donderslagen en even krijgen we wat neerslag. Wat is verstandig?? We moeten nog een bergrug over. Misschien camperen aan de rivier? We wachten even af maar besluiten toch door te lopen de bergrug over waar we onderweg de man van refuge de Longon tegenkomen met een ezel. Hij was waarschijnlijk op weg goederen te halen die daar boven op zo'n berg allemaal per ezel vervoerd moeten worden.

Op het einde van de dag zien we de refuge liggen (1900 m) en besluiten daar te overnachten en te eten. We krijgen een plekje op de zolder en hebben daar het rijk alleen. De overige gasten slapen in een vertrek achter de kaasmakerij. Het is er goed toeven en een echt matras is zo nu en dan ook wel weer eens lekker na zo’n tocht. De refuge is een oude koeienstal en heeft een uniek karakter. Dat kat doet z’n behoefte in de open haard. Het deert niemand.