verslag van Frankrijk
Verslag van de GR 5...Een eindeloos pad
Woensdag 15 augustus 2007
Chatenois (193 m)- Ribbeauville (265 m)
Afstand 30 km
Al vroeg de betaalde slaapplek verlaten, verder door het dorpje gelopen langs de gite d'Etape en omhoog richting Haut Koeningsgourg (773 m) . We komen langs een toeristentrap. Een soort apenheul zeg maar, omringd door een grote muur. Er zitten veel Franse toeristen die zich op de bankjes tegoed doen aan de meegebrachte etenswaren. Wij zijn voor hun een vreemde eend in de bijt. Op een bospad naar Haut Koningsbourg stappen we bijna op een slang. Even een plaatje maken. Dat zien we in Nederland niet elke dag.
Ook Haut Koeningsbourg is een toeristentetrap van de eerste orde. Hier is dus geen drinkwater voorhanden. O.k. je kunt, als je dat wilt, spa blauw kopen voor veel te veel geld. We eten er even ons brood en maken dat we wegkomen. Het is overigens een prachtig kasteel waar we zeker nog eens terug komen. Veel mensen komen met een auto naar boven die daar dus niet meer te parkeren is. De politie is er volop bonnen aan het schrijven. Bij een parkeerplek voorzie ik mijn rugzak van een fraaie Franse strik. Vandaag is het een feestdag in Frankrijk. We zijn dan in Tannenkirch (480 m) Dit is een leuk dorpje met een aantal mooie hotelleries.
We duiken weer het bos in om via een aantal kastelen ( (Saint Ulrich; Haut Ribeaupierre; en Guirsberg) uiteindelijk af te dalen via een moeilijk begaanbaar pad tot Ribeauville. Het is soms dalen met handen en voeten. Ook daar weer veel te veel auto's in dit leuke en pitoreske stadje. We gaan rechtsom richting de camping. Daar zetten we de tent op, eten wat en gaan in de avond het plaatsje bezoeken (weer te voet dus, ach ... waarom ook niet) dat meer dan de moeite waard is. We drinken wat in een cafe/restaurant en bekijken het oude centrum, wat fraai verlicht is.
Dat was dan weer het einde van een fraai stukje GR5. Het was moeilijk om vanuit Ribbeauville met openbaar vervoer terug te komen naar Schirmeck, waar nog steeds onze auto stond. Over drie uur konden we, volgens de plaatselijk VVV een bus krijgen naar een gehucht verder. Dat leek ons niet zo'n slim idee. We hielden de duimen omhoog en binnen tien minuten hadden we een lift van een plaatselijk brandweerman die ons bij het station van Selestad afzet. Daar moesten we een half uurtje wachten en verbleven in een rokerig frans stationsrestauratie. Mensen waren hun geluk aan het beproeven bij een of andere bingo en keken onafgebroken naar t.v. schermen. We nemen tenslotte de trein terug via Strassbourg naar Schirmeck waar we onze auto in ongerepte staat terug vinden. We gaan verder richting het zuiden (Drome) om aldaar nog een aantal weken te genieten van die heerlijke Franse zon, en een mooi zwembad in de plaats Sahune.