Verslag van de GR 5...Een eindeloos pad
verslag van België
Maandag 2 mei 2005
Hof Burg-Reuland - Kasselslay
Afstand 22 km
De blaar van John begint ernstige vormen aan te nemen. Een versleten stukje in de hak van een schoen is daar debet aan. Hij krijgt een uiterst vakkundige- en vooral liefdevolle verpleging. Dan eerst een auto wegbrengen naar het eindpunt van vandaag. Een kop koffie, en gaan lopen vanaf het restaurant Hof-Burg Reuland naar beneden het dorp in. Ook vandaag verlopen we ons minimaal 3 km. (slecht aangegeven) In dat dorp staan meerdere route's gemarkeerd (o.a. de GR 56 en enkele plaatselijke route's) en zoiets werkt altijd verwarrend. We merken op dat we in noordelijk richting lopen en ook de beschrijving wijkt af. Dit kan niet goed zijn ondanks de diverse markeringen van een GR route die we zien. We roepen de dame's terug en na aanvankelijke weigering kiezen we toch maar eieren voor ons geld en lopen dezelfde route terug. We zijn tenslotte gekomen om te wandelen.
Nu komen we ook langs een kerkje, wat we even later bezoeken, en hebben we de juiste route te pakken. We dwarsen via een bruggetje de rivier de Ulf en dan linksaf een sterk klimmend asfaltweggetje. Weldra volgt een steile klim en we snakken naar adem als we boven zijn aangekomen op de Ourberg. (bijna 500 meter)
Van daaruit als beloning een fraai uitzicht op het fort. Even rust op het bankje onder de boom en genieten van het uitzicht en de natuur om ons heen. De velden staan vol met bloeiende paardebloemen die ons toewenken. Hoog in de blauwe lucht de veldleeuwerik, op de toppen van de bomen horen we de geelgors. Liefelijke heuvels, een briesje in het gezicht maakt alles compleet. Genieten. We komen langs een laaggelegen bos waar gevelde boomstammen als een soort mikado kruislings verspreid liggen tussen de overige en nog recht staande bomen. Al snel begeven we ons in de vallei van de Federbach. Een van de mooiste gebiedjes tot nu toe. De ondergrond volledig bedekt met bloeiende klaver, omzoomd door een smal beekje. Er wordt even weinig gesproken, dit is werkelijk schitterend. Als we even pauze houden, treffen we weer twee mensen die we gisteren ook al getroffen hebben uit St. Anthonis. Even een praatje gemaakt. Ieder gaat zijnsweegs. We staan even later te kijken bij een grote tractor die met groot geweld gerooide bomen op z'n plek legt. Wat een ravage zeg. Vlak voor het drielandenpunt zien we dat de rood-witte markering vervangen wordt door gele punten. Bij Peterskirche, vlak voor een Maria-gebedsplaats, wordt er een opname van ons viertjes gemaakt. We gaan de hoek om en komen in het dorpje Peterskirche waar we langs een fraai wit kerkje komen met een typisch dak. Al snel zijn we bij het Drielandenpunt. Hier wapperen wat vlaggen, een aantal borden met propaganda over de Europese Unie en een Europa monument dat in 1977 onthuld werd, en ons herinnert aan de ondertekening van het verdrag van Rome….Nee, het is duidelijk geen Vaals hier, geen touristenfuik. Via een bruggetje steken we het riviertje de Ribbach over. We lopen het Groothertogdom Luxemburg binnen richting de Ourvallei. Een fraaie route langs water, liefelijk kabbelende bergbeekjes en bijzonder fraaie grauwgrijze rotspartijen. We passeren plekjes als Kalbermillen en Tintesmillen waar een fraaie camping ligt. Ik huiver om de volgende kaart om te slaan in mijn boekje. We zijn bijna gekomen aan het eind van deze dag. John was zijn blaren vergeten ....we moeten afscheid nemen van een fraai weekend, prachtige natuur en gezellige compagnie. We hebben nog geen zin deze plek te verlaten, kan het niet nog even wat langer…?
verder lezen: