Verslag van de GR 5...Een eindeloos pad
Zondag 6-2-2005
afstand: 23 km
Vroeg uit de veren. Om 8.00 uur gaat de wekker. Opstaan, douchen en de proviand in gereedheid brengen. Het is nog rustig op het station in Maastricht. Een enkele verdwaalde gast is op weg naar een schminkadres voor de optocht die vandaag in Maastricht plaatsvindt. We zoeken een weg tussen de lege blikjes.De mutsen kunnen we nog goed ophouden.
Bus lijn 27 tot de St. Pietersberg. Dan de Luikerweg naar boven lopen en we komen weer aan bij het begin of einde van het Pieterpad (LAW 9)
In de verte zien we de wijnranken van Maastricht. Mooi gezicht zo door de loodgrijze mistflarden. Al spoedig breekt het zonnetje door en het eerste gehucht wat we tegenkomen is Kanne. Daar is de plaatselijke bakker open en we kopen wat gebak dat we even later met lekkere zelf gezette koffie nuttigen nabij de kerk. Beter gezegd bij het kerkhof. We laten het ons smaken en ruimen nadien de boel netjes aan de kant.
We hebben er goed de tred in en als we richting Eben-Emael lopen zijn we de weg kwijt. We lopen via de grote weg terwijl we eigenlijk volgens het routeboekje verder zuidwaarts hadden moeten lopen. We merken al spoedig dat de GR5 misschien iets minder goed is aangeduid dan het eerder gelopen Pieterpad. Ook komen we er al snel achter dat de schaal van de kaart duidelijk verschilt met de kaart van het Pieterpad. Alles staat er twee keer zo klein in en voordat we de detailkaart kunnen omslaan duurt dat dan ook twee keer zolang. Ook de topografische kaarten in kleur missen we een beetje wat toch weer een stukje gebrek aan oriëntatie betekend.
We merken ook dat de GR5 vele omwegen kent. Soms helemaal om een dorpje heen, maar meestal toch wel de moeite van het (om)lopen waard. We verkijken ons misschien ook een beetje op de afstand die we te lopen hebben. Ook komen we er spoedig achter dat afstand slechts één gegeven is maar dat je ook zeker rekening moet houden met de hoogteverschillen die we al direct in de kuiten beginnen te voelen. Daarbij komt er nog een ander aspect bij n.l.: de begaanbaarheid van de weg.
Op sommige momenten is het behoorlijk soppen geblazen, en het duurt dan ook niet lang voordat onze broeken en schoenen onder de modder zitten. We lachen er maar mee, en hij verzint een nieuwe naam voor de gr5 n.l. GMR5=grote modder route.
Lange pauze's gunnen we ons echter niet want we proberen vandaag Visé te bereiken zodat we in de avond met de trein terug kunnen gaan slapen in Maastricht op de kamer van m'n dochter. We kunnen de trein nemen van 18.35 uur nadat we eerst wat hebben gegeten tegenover het station van Visé. Wel makkelijk maar de kwaliteit is niet geweldig. Geen vegetarische producten. Het is stil op het station van Visé. Drie mensen of zo. Hij is inmiddels gebroken. Het is meer strompelen dan lopen en hoe meer we richting Visé komen, hoe meer we halt moeten maken voor het rekken van de spieren.
We maken nog een laatste plaatje van de zonsondergang vanaf de brug, net voor Visé. Hij heeft de steunzolen in zijn schoenen vergeten en dat gaat hem opbreken. Als we in Maastricht aankomen vallen we weer onmiddellijk in de carnaval. Weer even wennen.
Of we deze avond weer gaan stappen? Denk het even niet. We maken een nieuw loopplan in de avond en kijken wat de dag van morgen zal brengen.
verslag van België