Verslag van de GR 5...Een eindeloos pad
verslag van België
Zondag 20 maart 2005
Spa - Stavelot centrum
Afstand 17,6 km
Carol was de eerste die naast z'n "bed" stond te trappelen van ongeduld en begon al wat te ruimen. Nadat we gegeten hadden en een heerlijke douche genomen gingen we afrekenen bij de camping. De meneer gaf ons een aantal hele goede tips. (de campingbaas is een Nederlander) Hij stelde voor dat de auto werd neergezet in Trois-Ponts. Daar is een station met verbinding naar Luik en Maastricht. Zij nemen dan de trein terug naar Maastricht en we gaan verder richting Stavelot. We hebben de camping aan de achterzijde verlaten en zaten dan na een pad links gevolgd te hebben en een riviertje dwarsen direct op de route.
We volgen een prachtig pad door de bossen van Spa, stroomopwaarts. Werkelijk schitterend. Het zonnetje kwam lekker door en maakte alles nog fraaier dan het al was. Het is nog niet erg druk in de bossen in deze tijd van het jaar en dit uur van de dag en we realiseren ons dat we nog erg vroeg in het seizoen zitten. Op sommige plekken vinden we zelfs nog stukken sneeuw. We komen lang prachtige vergezichten en hebben ook vandaag behoorlijk wat hoogtemeters te maken. Er is een misvatting vanuit de routebeschrijving wat een h.s. lijn is. Dit is dus geen hogesnelheidslijn wat wij aanvankelijk dachten maar een hoogspanningslijn. Die konden we beter thuis brengen in het landschap. We lopen een heel lange weg langs de fagne (fagne=venen) Malchamps. We eten ons (zelfgebakken) brood en komen even later uit bij de ferme de la Berinzenne. Via een afdalende weg tenslotte in Adrimont om even later in de plaats Ruy een bankje te pakken. We maken er een lekker bakje koffie en bekijken de vele wielrenners voor wie het daar heerlijk toeven is. We zitten vlakbij Francorchamps. Dat is te merken aan de motorrijders.
We gaan een lang klimmend pad omhoog en komen langs fraaie boerderijen. Dan begint een lange afdaling van 3,5 km van een wel erg modderige pad. Ja….ook dat hoort bij in de natuur lopen. We lachen wat af en moeten goed proberen in evenwicht te blijven anders is de ramp niet te overzien. Zo lopen we Stavelot binnen.
Dan nog met de bus naar Trois-Ponts. Niet dus. Geen bussen die kant op of heeeeel onregelmatig. 6 km afstand. We besluiten dan maar te lopen en te kijken of we een lift krijgen. Dat lukt niet al te best. We testen het maar niet uit maar vlak voor Trois-Ponts dan toch een spontane lift van een Turkse heer. Lief hoor, we stappen in en we worden afgezet bij een kleine grootgrutter. Jammer dat we er bijna waren. We lopen naar het station. De grootste modder van de schoenen kloppen en de auto in, om via Maastricht weer naar Mierlo te gaan. Thuis gekomen zien we dat we al lekker aangebruind zijn. We zitten nog twee dagen lopen verwijderd van Luxemburg.
